Tanıklığımdır.
Çarşamba günüydü, Murat'ın getirdiği kocaman parmesan peynirinden bölmeye çalışırken kafeterya kapanmıştı. Çok severmişsin parmesanı biz de isabet oldu diye sevinmiştik. Havuz çıkışı elinde uludağ mandalina gazozlarını tutar bizi mahcup ederdin. Bu sefer kafeterya kapandığı için yavaşça durağa doğru yürüdük. Cumartesi elemelere gideceğim demiştin. İyi yüzüyorsun sıkıntı yapma bağlamında cümleler kurmuştum. Her zamanki tebessümünle karşılık vermiştin. Cuma antremanında yoktun. Cumartesi öğleden önce aradım, çaldı. Yüzüyor olmalı ya da sırasını bekliyor olmalı dedim. Yoksa neden açmayaydın? Öğleden sonra aradım ulaşamadım. Acaba kötü geçti de konuşmak istemiyor musun diye düşündüm. Pazar da ulaşamadım, pazartesi de. Acı haber salı günü geldi. Ölüm bütün gerçekliğini ortalığa saçmış dehşetle seyretmek bize düşmüştü. Bunu tarif edemiyorum. Üzüntünün tarifi yok. Allah'tan geldik yine ona döneceğiz cümlesi ağzımdan dökülürken göz yaşlarım eşlik ediyordu bu cümleye.
Sen iyi biriydin Engin Abi, ben buna şahidim. Allah taksiratını affetsin ve seni cennetine koysun diye dua ediyorum.
